Так не бывае, але...
Як жудасна і кранальна
Выглядае на палатне мастака
Кактус, занесены снегам.
Калі на зямлі памірае Каханне,
На небе загараецца зорка.
Сёння ўначы я пабачыў яшчэ адну....
Я хацеў бы разумець галасы камянёў,
Каб слухаць іх доўгія, нетаропкія казкі,
Каб адчуць рытм іх нерухомага жыцця,
Каб даведацца, як можа камень кахаць...
Толькі з прычыны каліграфічнага почырка
І бездакорнага стыля
Я захоўваю лісты ад чалавека...
Зрэшты, гэта тлькі экспанаты калекцыі.
***
Сад камянёў.
Распусцілася дзіўнай кветкай
Друза горнага крышталю.
15 верасня 2017 г.
Імкнешся да свабоды? Памятай -
Твая свабода - заўжды чыясці няволя,
І, можа, хтосці, хто таксама
Жадае пабудаваць свабоднае жыццё,
За кошт тваёй няволі.
Не хапае свабоды на ўсіх...
Прыхільнікі адной экзатычнай секты
(Кожная рэлігія пачыналася калісці з секты!)
Сцвяржджаюць, што для яднання з Богам
(Поўнага, канчаткавага, а не толькі на час малітвы!)
Трэба прачытаць усе кнігі на свеце
(Менавіта так, усе да апошняй,
Уключаючы зборнікі анегдотаў, жаночыя раманы
І інструкцыю па выкарыстанню праса),
Бо ўсё, што напісана чалавецтвам
Уваходзіць у склад Святога Пісьма.
Але як прачытаць Сусвет?
