Аднойчы ў партовым горадзе, ў трактыры
Я сустрэў яго - найгоднейшага з усіх капітанаў,
Што вадзілі свае караблі ад стварэння часу.
Ён распавядаў мне аб далёкіх выспах,
Дзе жывуць найшчаслівейшыя людзі,
Аб кабетах – прыгажэйшых за якіх было ў свеце,
Аб вялікіх героях, з якімі, як вось тады са мной,
Ён дзяліў і віно і бохан свежага хлеба.
Мы былі ў той вечар сябрамі,
І ён быў гатовы зрабіць для мяне амаль усё,
Але калі я папрасіў яго ўзяць мяне ў рэйс,
Ён мне адмовіў.
“Твой час яшчэ не прыйшоў”, - сказаў Харон.