Я хацеў бы згубіцца ў вузкіх непрамых вулачках старога горада,
Доўга блукаць па іх, пільна разглядаючы яго аострыя гатычныя дахі,
З павагай чытаючы ўрачысты тайнапіс гербаў над дзвярамі,
І ў канцы свайго шляху па гэтаму лабірынту, з якога я не хацеў бы знайсці выйсця,
Адшукаць невялікі, амаль непрыкметны воку правулак, а ў ім -
Дзверы, расчыніць іх і адчуць: Я дома!