Пад сьцягамі неіснуючай дзяржавы
Па-за межамі апошняе зямлі
Мы прайшлі, шукаючы ня славы –
У надзеі пошуках прайшлі.

Там нага не адчувала глебы,
Там паветра мела горкі пах.
Сілкаваліся – адно віном і хлебам –
Хлебам вершаванага радка.

А калі ўзышлі ў нябёсах зоры,
Поўня асьвятліла небасхіл,
У абшары зорнае прасторы
Нас сустрэў канклаў нябёсных сіл.

Што слабая абярэ рука –
Лаўр, ці боль цярновага вянка?